برجسازی مصر باستان (قرآن)در این مقاله به بررسی برجسازی در مصر باستان و عصر حضرت موسی علیهالسلام میپردازیم. ۱ - توانایی مصریان عهد فرعونو قال فرعون... فاوقد لی یـهـمـن علی الطین فاجعل لی صرحا...«فرعون گفت: ای جمعیت (درباریان!) من خدائی جز خودم برای شما سراغ ندارم! (اما برای تحقیق بیشتر) ای هامان آتشی بر گل بیفروز! (و آجرهای محکم بساز) و برای من برج بلندی ترتیب ده، تا از خدای موسی خبر گیرم هر چند من گمان میکنم او از دروغگویان است!». ۱.۱ - سرانجام کار ظالماندر اینجا با نهمین صحنه از این تاریخ پرماجرا و آموزنده مواجه میشویم و آن صحنهسازی فرعون بوسیله ساختن برج معروفش برای بیرون کردن موسی از میدان است. میدانیم یکی از سنتهای سیاستبازان کهنهکار این است که هرگاه حادثه مهمی بر خلاف میل آنها واقع شود برای منحرف ساختن افکار عمومی از آن فورا دست به کار آفریدن صحنه تازهای میشوند که افکار تودهها را به خود جلب و از آن حادثه نامطلوب منحرف و منصرف کنند. به نظر میرسد که داستان ساختن برج عظیم بعد از ماجرای مبارزه موسی با ساحران بوده، چرا که از سوره مؤمن در قرآن مجید استفاده میشود که این کار در هنگامی بود که فرعونیان نقشه قتل موسی را میکشیدند، و مؤمن آلفرعون به دفاع از او برخاسته بود. و میدانیم قبل از مبارزه موسی علیهالسّلام با ساحران چنین سخنی در کار نبود، بلکه برنامه تحقیق درباره موسی و کوبیدن او از طریق ساحران در جریان بود. و از آنجا که قرآن مجید جریان مبارزه موسی را با ساحران در سورههای طه و اعراف و یونس و شعراء بیان کرده است در اینجا از بیان آن صرفنظر نموده، تنها به مساءله بنای برج پرداخته که تنها در این سوره و سوره مؤمن مطرح شده است. ۲ - بنای برجی عظیمو قال فرعون یـهـمـن ابن لی صرحا... «فرعون گفت: ای هامان! برای من بنای مرتفعی بساز شاید به وسائلی رسم». در این آیه فرعون به وزیر خود هامان دستور میدهد: برایش بنای بلندی بسازد، تا به وسیله آن از اله موسی اطلاعی به دست آورد، و گویا این دستور را در اثنای بگومگویش با مؤمن آل فرعون، و بعد از منصرف شدن از کشتن موسی داده، و به همین جهت در بین موعظههای مؤمن نامبرده و احتجاجات او واقع شده. مقصود از فرعون از اینکه به وزیر خود گفت: یا هامان ابن لی صرحا ابلغ الاسباب... کلمه (صرح)- به طوری که صاحب مجمع البیان گفته - به معنای بنایی است که از چشم بیننده، هر قدر هم دور باشد پوشیده نماند. و کلمه (اسباب) جمع (سبب) است که به معنای هر چیزی است که به وسیله آن به مقصد و هدف دور خود برسی. و جمله (لعلی ابلغ الاسباب) به منزله تعلیلی است برای دستور مزبور، و معنایش این است که: اگر به تو دستور میدهم برای من برج بلندی بسازی، علتش این است که امیدوارم به وسیله آن و با صعود بر بالای آن به اسباب دست یابم. («صرح» به معنای قصر و ساختمان بلند مرتبه آمده است. ). ۳ - پانویس۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۱۹۱، برگرفته از مقاله «برجسازی مصر باستان». ردههای این صفحه : مصر | موضوعات قرآنی
|